Σήμερα διαβάζουμε....

Η μέρα ξεκίνησε με ζεστό καφέ, κρύο και ήλιο... Ήρθε η ώρα να διαβάσουμε και για σήμερα προτείνω:
''Καρδιά σκύλου" του Μιχαήλ Μπουλγκάκοφ- Μετάφραση Ελένη Μπακοπούλου- εκδόσεις Αντίποδες

Περίληψη:
Μόσχα, τέλη του 1924. Ο καθηγητής Φ. Φ. Πρεομπραζένσκι μαζί με τον βοηθό του δρ. Μπορμεντάλ επιχειρούν ένα τολμηρό ιατρικό πείραμα. Μεταμοσχεύουν στον αδέσποτο σκύλο Σάρικ την υπόφυση και τους όρχεις ενός νεαρού άντρα.
Η έκβαση όμως του πειράματος είναι εντελώς αναπάντεχη. Ο αγαθός Σάρικ μετατρέπεται σε έναν ανυπόφορο αγροίκο, που περιφρονεί κάθε κανόνα ευπρέπειας και ανατρέπει τη γαλήνια καθημερινότητα στο αριστοκρατικό διαμέρισμα του διεθνούς φήμης καθηγητή.
Ο Μιχαήλ Μπουλγκάκοφ, σε αυτή τη σατιρική νουβέλα επιστημονικής φαντασίας, διακωμωδεί κάθε επίδοξο αναμορφωτή αλλά και την καθημερινή ζωή στη Ρωσία τα πρώτα χρόνια μετά την επανάσταση.
ΜΙΧΑΗΛ ΜΠΟΥΛΓΚΑΚΟΦ - ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ

Ο Μιχαήλ Μπουλγκάκοφ (1891-1940) είναι ένας από τους σημαντικότερους νεότερους δραματουργούς της Ρωσίας. Το έργο του διακρίνεται για την καυστική του σάτιρα και το διεισδυτικό του χιούμορ. Σπούδασε ιατρική, αλλά σύντομα αφοσιώθηκε στη λογοτεχνία.
H ζωή του η ίδια είναι ένα συγκινητικό μυθιστόρημα... Eίναι η ζωή ενός μεγάλου και ανεξάρτητου πνεύματος που κατά τη διάρκεια της δημιουργικής σταδιοδρομίας του, όχι απλώς δεν έγινε κατανοητός, αλλά βασανίστηκε, περιθωριοποιήθηκε και συντρίφτηκε από τη δυσμένεια.
Ένα γράμμα που έγραψε στον Στάλιν, μέσα στην απελπισία του, τον έσωσε από ακόμα μεγαλύτερες συμφορές. Eυτυχώς ένας μεγάλος έρωτας φώτισε τη ζωή του. Ωστόσο το βιβλίο του, O Δάσκαλος και η Mαργαρίτα, που τελείωσε τη χρονιά που πέθανε, το 1940, έμεινε χρόνια στο συρτάρι χωρίς να εκδοθεί, όπως και το άλλο του εξαιρετικό βιβλίο, Tο Θεατρικό Mυθιστόρημα. Σήμερα θεωρείται ως ένας από τους μεγαλύτερους συγγραφείς της σύγχρονης ρωσικής λογοτεχνίας.
O Mπουλγκάκοφ είχε πάθος για το θέατρο και επειδή τα έργα του δεν μπορούσαν να παιχτούν, αναγκάστηκε να δουλέψει κρυφά ως βοηθός στο Θέατρο Tέχνης και στο Mπολσόι.

Το 1939 εργαζόταν πάνω στο λιβρέτο "Ράσελ" και σε ένα κομμάτι εγκώμιο για τον Στάλιν το "Μπατούμ", το οποίο, αντίθετα με τις προσδοκίες τού συγγραφέα, απαγορεύτηκε να δημοσιευτεί και να ανέβει επί σκηνής. Εκείνο το διάστημα επιδεινώθηκε και η υγεία του ραγδαία. Οι γιατροί διέγνωσαν υπερτονική νεφροπάθεια, ασθένεια που είχε οδηγήσει και τον πατέρα του σε θάνατο. Ο Μπουλγκάκοφ ξεκίνησε τότε να υπαγορεύει στη γυναίκα του τις τελευταίες παραλλαγές τού "Ο Μαιτρ και η Μαργαρίτα".
Από τον Φεβρουάριο τού 1940 συγγενείς και φίλοι βρίσκονταν πλάι στο κρεβάτι τού αρρώστου, ο οποίος και απεβίωσε στις 10 Μαρτίου 1940.
Τα βιβλία του έχουν μεταφραστεί σχεδόν σε όλες τις γλώσσες του κόσμου.
Ήδη από τα πρώτα του έργα, τις συλλογές διηγημάτων «Διαβολιάδα» και «Τα μοιραία αυγά" (1925), εξέφρασε την αντίθεσή του στη σοβιετική πραγματικότητα. Ανάμεσα στα πιο σημαντικά έργα του συμπεριλαμβάνονται και τα παρακάτω: «Η λευκή φρουρά» (1925), «Η καρδιά του σκύλου» (1925), «Το διαμέρισμα της Ζόικας» (1926), «Ο καλπασμός» (1928) «Το πορφυρό νησί" (1928) «Ο Μολιέρος" (1936), «Οι τελευταίες ημέρες» (θεατρική διασκευή 1940), "Μαύρο χιόνι» (ανολοκλήρωτο) και «Ο Μαιτρ και η Μαργαρίτα", το οποίο ο συγγραφέας ξεκίνησε να γράφει το 1928 και το επεξεργαζόταν ως το θάνατό του.
Ελένη Μπακοπούλου
Η μεταφράστρια Ελένη Μπακοπούλου σπούδασε στο Πανεπιστήμιο Λομονόσοφ και στη Σορβόννη. Έχει μεταφράσει πολλά έργα Ρώσων κλασικών, μεταξύ άλλων Ντοστογιέφσκι, Τολστόι, Τσέχοφ, Γκόγκολ, Λεσκόφ, Μπούνιν, Κορολένκο, Βάγκινοφ, Ραντζίνσκι, Γιεφτουσένκο, Σαλάμοφ.
Η «Καρδιά σκύλου» μεταφράζεται πρώτη φορά από τα ρωσικά, με βάση την πιο πρόσφατη έκδοση απάντων του συγγραφέα.